۱۳۹۰ فروردین ۲۴, چهارشنبه

امروز


پنجره های سکوت چه غمگینند - و چه سردند آینه های اشک
در جستجوی سایه ها و در مرداب انتظار

بدون درد - تهی از ترس
و شاید کمی خشم

در گردش بیهوده زمین
در درازای شب، کوتاهی روز

مرگ را زندگی میکنیم ...
فردا را امروز

۱ نظر:

  1. به سکوت خود می اندیشم
    فریادی نمی بینم
    تهی از هویتم
    ...
    به مارماهی مانم شاید...
    نه این تمام...
    نه آن تمام...

    پاسخحذف