۱۳۸۸ مرداد ۴, یکشنبه
دروغ، بی شرمی و دیگر هیچ
دیگر بزرگترین رقیب احمدی نژاد برای حیات سیاسیاش خود شخص اوست و وعدههای عمل نشدهاش و ویرانه اقتصادی که بزودی بر سرش و برسر تمام ملت فرود خواهد آمد. ویرانهای که توام با نارضایتی مردم از وضعیت فعلی و کودتای انتخاباتی، آثار مخرب دو چندانی برای دولت به همراه خواهد داشت.
روزی نه چندان دور رئیس دولت کودتا پی خواهد برد که غرور شکسته شده ملت را نمیتوان با ابزاری مانند چماق برگرداند و شکم مردم را نمیتوان با فصل الخطاب سیر کرد.
۱۳۸۸ فروردین ۱۸, سهشنبه
انتخابات
شايد در شرايط فعلي تنها راه حل ايجاد يك تغيير بنيادي، تقويت نهادهاي مدني و جلب مشاركت عمومي در فعاليت هاي سياسي و اجتماعي و ارتقاء فرهنگ جامعه باشه كه يك فرايند بلند مدت و تدريجيه كه حتي با انتخاب مجدد رئيس جمهور فعلي هم اين روند متوقف نميشه ولي مسلماً با انتخاب شدن يك دولت به ظاهر اصلاح طلب (هر چقدر هم آبكي) اين روند تدريجي به احتمال زياد با هزينه و سنگ اندازيهاي كمتري مواجه خواهد شد.
شايد بهتر بشه در كنار اينهمه دميدن بر آتش نمايش انتخابات و بزرگ و كوچك كردن كانديداهايي كه شايد در عملكرد تفاوت اندكي داشته باشند، اندكي هم به فكر روزهاي پس از انتخابات و برنامههاي بلند مدتتر باشيم و براي روزي تلاش كنيم كه راي مردم واقعاً بتونه در سرنوشتشون تاثير بگذاره.
۱۳۸۸ فروردین ۱۷, دوشنبه
اخراجي هاي 2
يكي از خبرهاي جالبي كه اين روزها ذهنم رو به خودش مشغول كرده، فروش ميلياردي فيلم اخراجي هاي 2 به كارگرداني مسعود ده نمكي هستش. به ياد روزهايي ميافتم كه اين برادر سركردگي گروه فشار رو بر عهده داشت و ياد مطالبي ميافتم كه سرتيتر يالثارات بود. ياد مردمي ميافتم كه روزگاري از جان و مالشان گذشتند تا ظالم را از تخت به پايين بكشند. همان مردمي كه امروز حاضرند براي لحظاتي تفريح و خنده، پول بينوا رو به جيب كساني بريزند كه زماني نه چندان دور فرزندان و دانشجويان اين مملكت رو از طبقه دوم خوابگاه با رمز يا زهرا بر زمين ميكوفتند و در تجمعات با قمه و پنجه بوكس بر جان همين ملت ميافتادند. به ياد جلسات و سخنرانيهايي مي افتم كه توسط همين برادر و دوستان هم رزمش بر هم ميخورد و با كتك خوردن مدعوين و برگزاركنندگان خاتمه مي يافت. به ياد ماجراي كتك خوردن وزراي دولت آقاي خاتمي ميافتم و به ياد ترور سعيد حجاريان و به ياد روزهايي كه چندان دور نيستند.
شايد همين هم جاي شكر دارد كه امثال ده نمكي امروز سرشان در جاي ديگري مشغول است و با استفاده از رانتي كه از همه آن جنايتها كسب كردهاند، امروز خط قرمزها رو به سادگي پشت سر ميگذارند و جاي بسي خوشحاليست كه مدتهاست كه از آقاي ده نمكي به عنوان سركرده گروه فشار، خبري به گوشمان نخورده است و چند صباحي ست كه ايشون رو در جايگاه اهل فرهنگ و هنر ميبينيم ولي اين فروش ميلياردي رو ديگه هر چي به ذهنم فشار ميارم نميتونم با هيچ منطقي توجيح كنيم و نتيجهاي نميتونم از اين موضوع بگيريم بجز اينكه تا رخ دادن تحول اساسي در جامعه هنوز راه درازي در پيش داريم و به اين زوديها نبايد توقع معجزهاي (البته بجز از اين معجزههاي هزاره سومي كه اخيراً مد شده) داشته باشيم.